کد مطلب:52023
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:7
چرا بين علماي اماميه و اهل تسنن بحث و بررسي صورت نمي گيرد تا حقيقت روشن گردد؟
علماي شيعه از صدر اسلام در شناساندن ائمه ي اطهار((عليهم السلام)) و اثبات حقانيّت مذهب شيعه و تلاشها و كوششهاي پي گير داشته اند و در اين زمينه كتابهاي زيادي نوشته اند و مباحثات زيادي با علماي اهل تسنن كردند و حقانيّت اين مذهب را به طور واضح آشكار ثابت نمودند و اين تلاش و كوشش پيوسته ادامه داشته و دارد و علماء و نويسندگان اين زمان هم تا آنجا كه امكانات براي آنها فراهم است فعّاليّت مي كنند و ليكن توجّه به دو نكته اساسي و مهم در اين زمينه لازم است:
1. پذيرش و تن دادن به حقائق نياز به آمادگي زمينه دارد كه بسياري از موارد اين آمادگي فراهم نيست كسي كه تعصب و حب جاه و يا تقليد و عوامل ديگر بر وي حاكم
ـ1266ـ
باشد با وجود روشن شدن حق نمي تواند آن را بپذيرد.
2. اختلاف اهل مذاهب معمولا به نفع قدرتهاي بزرگ است از اين رو آنان همواره به اختلافات دامن مي زنند و به نشر ركاذيب وتهمتها عليه يكديگر مي پردازند اين علمان مذاهب هستند كه بايد با نشستهاي دوستانه و بحثا و گفتگونهاي سازنده مواضع خويش را براي يكديگر روشن كنند و به توضيح ادله مذهب خويش بپردازند.
خوشبختانه اخيراً با تشكيل برخي كنفرانسها اين كار صورت مي گيرد كه در اين زمينه سودمند بوده و انشاءالله با توسعه اين اقدامها قدمهاي گسترده تري در اين راه برداشته شود.
(بخش پاسخ به سؤالات )
ـ1267ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.